SHARE

G miny w naszym kraju zobowiązane są do zarządzania swoimi zasobami przyrodniczymi w sposób zrównoważony. Od strony formalnej proces ten powinien być realizowany w oparciu o dokument Strategia zrównoważonego rozwoju gminy do realizacji którego zobowiązana jest każda podstawowa jednostka administracyjna w naszym kraju.
Zagadnienie procesu zarządzania strategicznego, które można z powodzeniem odnieść do jednostek administracyjnych na poziomie gminy, dość precyzyjnie ujmuje R.W. Griff in. Przedstawia on ten problem jako proces zorientowany na formułowanie i wdrażanie strategii które zapewniają lepsze przystosowanie organizacji jednostek administracyjnych (gmin) do otoczenia i efektywne osiąganie celów postawionych przed nimi. Przez otoczenie należy tu rozumieć między innymi zasoby środowiska przyrodniczego oraz uwarunkowania społeczno-ekonomiczne, w jakich funkcjonuje gmina.
Celem, w tym wypadku, powinno być sformułowanie wizji, a następnie wybór strategii działania przygotowanej przy wykorzystaniu dokumentu formułującego strategię zrównoważonego rozwoju gminy. Zdefiniowanie tych elementów jest bardzo istotne ze względu na prawidłowe wdrażanie całego procesu realizacji projektu strategii zrównoważonego rozwoju. Wdrożenie prawidłowej strategii zrównoważonego zarządzania gminą ma za zadanie kreowanie rozwoju i odpowiednio wczesne reagowanie na ewentualne zmiany otoczenia, czy wręcz wyprzedzanie ewentualnych zagrożeń powodujących potencjalne nieciągłości w realizacji długofalowych celów.
Prawidłowo sformułowany system zrównoważonego zarządzania w ramach jednostek terytorialnych powinien być podstawą między innymi do stworzenia możliwie jak najlepszych warunków życia mieszkańców przy zachowaniu wysokiej jakości zasobów środowiska przyrodniczego. Gwarancją tego procesu jest prawidłowo przeprowadzona strategia zrównoważonego rozwoju gminy, która uwzględnia wszystkie aspekty związane z zaspokajaniem potrzeb miejscowej społeczności, wskazuje dalsze kierunki rozwoju oraz sposoby jego finansowania, jak również uwzględnia stan i jakość zasobów środowiska przyrodniczego.

Fakt, że nie jest to prosty proces do realizacji dowodzi coraz więcej przykładów z różnych rejonów naszego kraju. Szczególnie jest to widoczne tam, gdzie nakładają się skutki żle przeprowadzonego procesu prywatyzacji.

Przykład takiej gminy Solec Zdrój został przedstawiony w programie Anity Gargas w TVP1 w dniu 21-03-2020. Doszło tam do konfliktu pomiędzy właścicielem sprywatyzowanej istotnej części terenu parku zdrojowego z innymi właścicielami pensjonatów i hoteli. Problem przedstawiony w programie dotyczył inwestycji elektrociepłowni, jaka ma być realizowana w sprywatyzowanej części parku zdrojowego.
Dobór miejsca, w którym ma się znajdować ta dość uciążliwa inwestycja znajduje się w jednej z najważniejszych części krajobrazowej uzdrowiska. Teren ten stanowi również praktycznie główne wejście do obszaru leśnego który ma niezwykłe istotne znaczenie dla parametrów mikroklimatycznych uzdrowiska, za które jest pobierana opłata klimatyczna od kuracjuszy.
Planowana inwestycja spowoduje nieuniknioną degradację krajobrazu, powodując istotny wzrost czynnika antropogenicznego. W ten sposób inwestycja ta może przyczynić się, że dotychczasowy krajobraz przyrodniczo-kulturowy-harmonijny, jakim charakteryzuje się ten teren przekształci się w obszar dysharmonijny, a z czasem może nawet zdegradowany.

Miejscowość poprzez tą inwestycję, może utracić walor uzdrowiska z konsekwencjami dla dalszego rozwoju.

Pozostaje pytanie, czy temu można jeszcze zapobiec? Obserwując stosunek właściciela tego terenu chociażby do kuracjuszy można mieć raczej daleko idące wątpliwości. Jego stosunek wyraża się chociażby w blokowaniu dostępu, nie tylko do Parku zdrojowego, ale również stawu gminnego (patrz zdjęcia). Tereny te stanowią podstawowy obszar spacerowy dla wszystkich kuracjuszy korzystających z tego uzdrowiska. Nowy właściciel parku zdrojowego, jak widać tego jeszcze nie rozumie, że szkodząc kuracjuszom w ostatecznym rezultacie szkodzi samemu sobie.

Solec Zdrój, Powiat Busko-Zdrój