O
dzyskiwanie gruntów które nie powinny być przeznaczone pod zabudowę stanowi poważny problem dla wielu gmin. Grunty które dotychczas pełniły istotną rolę przyrodniczą dla danego obszaru gminy są przekwalifikowywane stając się obszarami przeznaczonymi pod zabudowę. Proces taki obserwuje się w całym kraju w różnych regionach geograficznych. W jednym przypadku mogą to być obszary o wysokich walorach przyrodniczych, w innym tereny mające znaczenie z punktu widzenia gospodarki wodnej czasami dla całej zlewni. Często dochodzi na przykład do likwidacji rowów melioracyjnych poprzez ich zasypywanie i następnie zmienianie kwalifikacji tego terenu. W innym przypadku polega to na zmianie kwalifikacji danego tereny które z punktu widzenia jego roli pełnił istotną funkcję w postaci np. otuliny parku narodowego. Jeżeli jeszcze w dodatku były to tereny które regularnie miały status obszarów podmokłych z racji swojej budowy geologicznej to o efekty, tak nieodpowiedzialnego działania nie trzeba będzie długo czekać.
W tej sytuacji znaczącej antropogenizacji będzie podlegał, nie tylko obszar parku narodowego, ale również tereny samej otuliny.
Przystosowanie terenów pod budownictwo które regularnie są podmokłe z racji swojej budowy geologicznej jest procesem kosztownym powodującym dodatkową degradację tych obszarów.
Tereny takie najczęściej muszą zostać podwyższone, co stanowi poważne zagrożenie dla budynków powstałych znacznie wcześniej które posadowiono bezpośrednio na powierzchni gruntu.
Nie można zapominać również o tym, że podwyższanie gruntu powoduje zmianę zwierciadła wody gruntowej która będzie naśladowała kształt powierzchni terenu ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Do tych negatywnych zjawisk jeżeli dodamy jeszcze zjawisko spływu powierzchniowego i wiążące się z tym zjawiska erozji powierzchniowej, to nietrudno sobie wyobrazić szkody, jakie to spowoduje.
Dodatkowym problemem jest jeszcze materiał, jakim dokonuje się sam proces podwyższania działek przeznaczonych pod zabudowę na terenach podmokłych, lub zalewowych. Nie zawsze jest to obojętny chemicznie dla danego terenu materiał skalny. Niestety, ale obserwując ten proces w wielu miejscach nawet bez żadnej analizy chemicznej widać, że jest to często materiał pochodzący z terenów poprzemysłowych, rozbiórek domów, wykopów budowlanych itp.
Stosowanie takiego materiału do podwyższania gruntów stanowi dodatkowe zagrożenie daleko idącą antropogenizacją takich terenów. Na tak zdegradowanym terenie zagrożone są nie tylko wody powierzchniowe, ale również i wody podziemne.
Kluczem do prawidłowego zarządzania przestrzenią w każdej gminie powinna być prawidłowo przeprowadzona strategia zrównoważonego rozwoju. Już na etapie przygotowania tego dokumentu powinny w nim się znajdować kierunki rozwoju uwzględniające wszelkie zjawiska przyrodnicze oraz niezależnie antropogeniczne. Prawidłowo przygotowana strategia zrównoważonego rozwoju gminy powinna wskazać właściwe kierunki rozwoju gminy, uwzględnić wszelkie zjawiska które będą działały na ograniczenia w zrównoważonym rozwoju zasobami gminy. Nieuwzględnienie tych podstawowych elementów, może wpłynąć na utratę, możliwości inwestycyjnych, a zarazem przewagi konkurencyjnej na jakiej zależy każdej administracji lokalnej.
Fot. J.Sandner, Niestety, ale często widać nawet bez żadnej analizy chemicznej, że do podwyższania terenów pod zabudowę wykorzystywany jest materiał z różnych źródeł, między innymi z terenów poprzemysłowych, rozbiórek domów, wykopów budowlanych itp.
